You are currently viewing Μήπως το σύστημα αμοιβών είναι λάθος; Δύο φίλοι συζητάνε για επιχειρήσεις…

Μήπως το σύστημα αμοιβών είναι λάθος; Δύο φίλοι συζητάνε για επιχειρήσεις…

του Κωνσταντίνου Παπαλίτσα,

Είχαν και οι δύο μια δύσκολη μέρα. Ιδιοκτήτης επιχείρησης ο ένας (Επ), υπάλληλος σε εταιρεία ο άλλος (Υπ).

Ένα τηλέφωνο λίγων δευτερολέπτων ήταν αρκετό:

-(Επ): Σε μισή ώρα στο γνωστό μέρος.

-(Υπ): ΟΚ, κλείνω και έρχομαι.

Στο δρόμο προς το στέκι τους, μια μπυραρία που σύχναζαν από μικροί, τριγυρνούσαν διάφορα στο μυαλό τους.

Προφανώς και είχαν να πουν πολλά.

Με το που μπήκαν στο μαγαζί χαιρέτησαν τον barista, παρήγγειλαν και έκατσαν στο γνώριμο τραπέζι.

-(Υπ): Φίλε έχω πόσο καιρό που ασχολούμαι αποκλειστικά με ένα project και το αφεντικό μου σπάνια με ρωτάει τι γίνεται. Μόνος μου μιλάω με τον πελάτη, μόνος μου με τους προμηθευτές, εγώ κάνω το συντονισμό, εγώ κάνω τις συνεννοήσεις και το μόνο που νοιάζει τα αφεντικά μου είναι εάν βγάζουμε κέρδος από τη δουλειά. Και στα προηγούμενα project το ίδιο συνέβαινε. Σκεπτόμενος λοιπόν όλα αυτά, συχνά αναρωτιέμαι μήπως το σύστημα αμοιβών που εφαρμόζουμε είναι λάθος.

-(Επ): Καταλαβαίνω τον ενδοιασμό σου, αλλά τι εννοείς ότι το σύστημα αμοιβών είναι λάθος; Γιατί και εγώ επιχειρηματίας είμαι και έχω υπαλλήλους για να κάνουν τη δουλειά που δεν μπορώ ή δεν προλαβαίνω να κάνω εγώ.

-(Υπ): Ο λόγος για να προσλάβεις έναν υπάλληλο προφανώς και είναι για να σου κάνει μια δουλειά που είτε δεν ξέρεις να την κάνεις, είτε δεν θέλεις. Αυτό όμως θα συνέβαινε και στην περίπτωση που δεν προσλάμβανες κάποιον υπάλληλο αλλά ανέθετες τη δουλειά σε κάποιον εξωτερικό συνεργάτη. Η μόνη διαφοροποίηση στην πρώτη με στη δεύτερη περίπτωση είναι ο τρόπος και κατ’ επέκταση το ύψος της αμοιβής.

-(Επ): Δηλαδή τι μου λες ότι εμείς που είμαστε επιχειρηματίες δεν πρέπει να έχουμε υπαλλήλους ή ότι δεν τους αμείβουμε σωστά;

-(Υπ): Η λογική του υπαλλήλου είναι η εξαρτημένη εργασία η οποία αμείβεται με ένα μισθό. Οι εταιρείες όμως σου δίνουν το ίδιο ποσό κάθε μήνα γιατί σου δεσμεύουν τον ίδιο χρόνο κάθε μήνα, ανεξάρτητα αν τους προσφέρεις τα ίδια κάθε μήνα. Για παράδειγμα εγώ τώρα ασχολούμαι με αυτό το project το οποίο απ’ ότι φαίνεται θα αφήσει καλό κέρδος στην εταιρεία, ενώ τον επόμενο μήνα μπορεί να ασχοληθώ με κάτι που ίσως δεν πάει το ίδιο καλά. Και στις δύο περιπτώσεις θα πάρω τα ίδια χρήματα στο τέλος του μήνα.

-(Επ): Δεν νομίζω ότι είναι ακριβώς έτσι. Οι περισσότεροι επιχειρηματίες προσπαθούμε να αμείβουμε τους υπαλλήλους μας ανάλογα με την αξία που μας δίνουν. Απλά αυτό ισχύει και αντίστροφα. Δηλαδή εάν θέλεις να κερδίζεις για παράδειγμα 1500€ το μήνα θα πρέπει μέσω της δουλειάς σου να φέρεις τουλάχιστον το διπλάσιο ποσό στην εταιρεία.

-(Υπ): Το πρόβλημα με αυτό που λες είναι ότι οι εταιρείες ποτέ δεν μετράνε την πραγματική παραγωγικότητα ενός εργαζομένου τους. Γιατί εάν εγώ μέσω της δουλειάς μου αντί για τα διπλάσια σου φέρω ένα μήνα τα τριπλάσια δεν θα πρέπει να λάβω αυξημένη αμοιβή;

-(Επ): Μα έτσι είναι οι δουλειές. Από κάποιες κερδίζεις αρκετά, από κάποιες πιο πολλά, από κάποιες πιο λίγα και από κάποιες καθόλου. Δηλαδή με βάση τη λογική σου στην τελευταία περίπτωση τι πρέπει να γίνει; Αντί να πληρώσω τον εργαζόμενο να με πληρώσει αυτός; Ίσα ίσα που τον προστατεύω και τη χασούρα την επιβαρύνομαι όλη εγώ. Εξάλλου υπάλληλός μου είναι δεν είμαστε συνέταιροι.

-(Υπ): Αν μια δουλειά αποδειχθεί τελικά ζημιογόνα προφανώς και η ευθύνη δε μπορεί να βαραίνει μόνο έναν εργαζόμενο. Από αυτόν που έφερε τη δουλειά, αυτόν που έδωσε την προσφορά μέχρι αυτόν που την εκτέλεσε οι ευθύνες επιμερίζονται. Το πρόβλημα όμως που αντικατοπτρίζεται στις αμοιβές έχει βαθύτερα αίτια, όπως η έλλειψη συνέπειας και επαγγελματισμού. Ελάχιστοι προσπαθούν να είναι αξιόπιστοι στους άλλους και αυτό φαίνεται από το πιο απλό πράγμα που είναι να πάνε στην ώρα τους σε μια συνάντηση ή ένα ραντεβού.

-(Επ): Προσαρμοστικότητα, συνεργασία, επίλυση προβλημάτων, πνεύμα ομαδικότητας κ.α. Υποτίθεται ότι όλα αυτά κρίθηκαν κατά τη διαδικασία επιλογής του εκάστοτε εργαζόμενου. Και στο κάτω κάτω εάν κάποιος νιώθει αδικημένος ας μου το πει και αν μπορώ θα του δώσω κάτι παραπάνω. Τα πάντα λύνονται με τα χρήματα!

-(Υπ): Αυτά που αναφέρεις ίσως κρίθηκαν αλλά υπάρχουν και άλλα χαρακτηριστικά που σπάνια λαμβάνονται υπόψη και ακόμη πιο σπάνια αξιολογούνται. Για παράδειγμα πόσοι επιχειρηματίες ενδιαφέρονται για την εικόνα που βγάζουν οι εργαζόμενοί του προς τα έξω; Και όχι δε λύνονται όλα με τα χρήματα, γιατί αυτό που μένει τελικά από τη δουλειά όλων μας είναι η φήμη που αφήνουμε πίσω μας (word of mouth). Όπως είχε πει και ο Λίνκολν μπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς για λίγο καιρό, ή λίγους για πολύ καιρό αλλά ποτέ πολλούς για πολύ καιρό.

-(Επ): Ωραία τα λες, αλλά τι προτείνεις τελικά;

-(Υπ): Προβληματίζομαι όλο και περισσότερο τελευταία εάν ένας υπεργολάβος θα είχε καλύτερο αποτέλεσμα από έναν μόνιμο εργαζόμενο της εταιρείας. Και αυτό γιατί ο εξωτερικός συνεργάτης θα ενεργούσε αυτόνομα, θα πρόσεχε πολύ περισσότερο την κοστολόγηση της δουλειάς για να έχει ένα κερδοφόρο αποτέλεσμα, θα είχε τη συνέπεια και τον επαγγελματισμό να αντιμετωπίσει όλα τα πιθανά προβλήματα, και το κυριότερο απ’ όλα θα τον ενδιέφερε η φήμη και η τελική εικόνα που θα άφηνε όταν παρέδιδε το project. Με τόσα κίνητρα προφανώς και θα έβρισκε επιπλέον τρόπους αύξησης της παραγωγικότητας ώστε να παραδώσει την ίδια ποιότητα δουλειάς σε λιγότερο χρόνο.

-(Επ): Ακούγεται καλή ως εναλλακτική αλλά θα πρέπει παιδικέ μου φίλε να σου πω ένα κοινό μυστικό που υπάρχει μεταξύ των επιχειρηματιών.

-(Υπ): Τι μυστικό;

-(Επ): Ο μισθός και εν γένει η εξαρτημένη εργασία είναι ένας τρόπος ελέγχου των εργαζομένων, τους οποίους δεν τους επιτρέπουμε να αυξήσουν υπέρμετρα την παραγωγικότητά τους ακόμη και αν έχουν της προϋποθέσεις. Εάν δουλεύαμε με υπεργολάβους δεν θα μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό. Επίσης δεν θα μπορούσαμε να έχουμε αποκλειστικότητα.

-(Υπ): Κοίτα να δεις, είτε εξωτερικός συνεργάτης είσαι είτε υπάλληλος το project που πρέπει να παραδοθεί είναι το ίδιο. Αυτό που αλλάζει είναι η απολαβές του ενός και του άλλου. Επειδή λοιπόν όλοι μας αφήνουμε κάποια άλλα πράγματα καθημερινά για να πάμε να δουλέψουμε, για να έχει νόημα όλο αυτό θα πρέπει να συνδυάζεται με ανάλογο σύστημα αμοιβών βασιζόμενο στην παραγωγικότητα και όχι στο χρόνο εργασίας.

Εσύ τι γνώμη έχεις;

Πηγή εικόνας: https://pixabay.com/el/users/clker-free-vector-images-3736/


Έχεις καταβάσει το e-book μου;


Μοιράστηκες κάτι σήμερα;

Μοιράσου την ιδέα σου
Μοιράσου την εμπειρία σου

Ας γίνουμε ομάδα

Κάνε το τέστ για να δεις αν ταιριάζουν οι εργασιακές μας κουλτούρες (Working Culture Compatibility)

Spread the love

Αφήστε μια απάντηση