Blog

Όπου στο σημερινό άρθρο αναρωτιόμαστε εάν η επιλογή μιας επαγγελματικής συνεργασίας σχετίζεται και με την προσφορά των εμπλεκομένων στην κοινωνία.

γράφει ο Κωνσταντίνος Παπαλίτσας

Το τηλέφωνό του είχε μέρες να χτυπήσει. Ο ήρωάς μας βρισκόταν εδώ και δύο μήνες σε αναζήτηση εργασίας. Όλος ο περίγυρός του (γνωστοί, φίλοι, οικογένεια), του έλεγε ότι στη χώρα μας πλέον υπάρχει μηδενική ανεργία, καθώς όποιος θέλει να δουλέψει θα βρει μια θέση. Όλες οι εταιρείες εκμεταλλευόμενες και τα κοινοτικά κονδύλια βρίσκονται σε φάση αύξησης του κύκλου εργασιών τους και σχεδόν όλες έχουν ανάγκη από προσωπικό.

Είχε κάνει αρκετά ραντεβού τον τελευταίο καιρό αλλά δεν είχε βρει αυτό που έψαχνε. Υπήρχαν εταιρείες που του πρόσφεραν μια θέση εργασίας καθώς όπως του έλεγαν τους «έκανε». Όμως εκείνος τις αρνιόταν καθώς ένιωθε ότι δεν του «έκαναν» αυτές.

Ένα σημαντικό στοιχείο λοιπόν ώστε να προκύψει μια άρτια επαγγελματική συνεργασία είναι τα δύο μέρη, εργοδότης και εργαζόμενος, πέρα από τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά να ταιριάζουν και οι ιδιοσυγκρασίες του. Εάν τα δύο μέρη δεν κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος τότε αργά ή γρήγορα η συνεργασία θα τερματιστεί καθώς θα υπάρξει διαφωνία όχι τόσο ως προς τον τρόπο εκτέλεσης ενός project όσο ως προς τον τρόπο διαχείρισής του. Με τον όρο διαχείριση εννοούμε όλους τους εμπλεκόμενους, δηλαδή πελάτες, προσωπικό, προμηθευτές, υπεργολάβους κλπ. Δυστυχώς τα μεγαλύτερα προβλήματα προκύπτουν σε μεγάλα project και εκεί είναι που βγαίνουν στην επιφάνεια κρυμμένες ασυμφωνίες.

Ο ήρωάς μας λοιπόν σκεπτόμενος όλα αυτά είχε απογοητευτεί. Πίστευε πως δεν θα έβρισκε ποτέ κάποια εταιρεία που να ταιριάζουν οι εργασιακές τους κουλτούρες. Βασικά οι περισσότερες εταιρείες με τις οποίες μιλούσε δεν λειτουργούσαν καν στα πλαίσια κάποιας εταιρικής κουλτούρας και όσες διαφήμιζαν στο site τους για εργασιακές αρχές και αξίες όταν ερχόταν σε επαφή μαζί τους καταλάβαινε ότι τίποτα απ’ όσα έλεγαν δεν ίσχυε.

Χαμένος λοιπόν στις σκέψεις αυτές άκουσε το τηλέφωνό του να χτυπάει. Το σήκωσε και στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο ιδιοκτήτης μιας επιχείρησης στην οποία είχε στείλει το βιογραφικό του. Το γεγονός αυτό τον παραξένεψε λιγάκι καθώς όλες οι προηγούμενες επαφές που είχε κάνει ήταν με κάποια γραμματέα ή ένα manager κάποιας επιχείρησης και όχι απ’ ευθείας με τον ιδιοκτήτη της.

Ο ιδιοκτήτης λοιπόν του είπε ότι θα ήθελε να τον γνωρίσει από κοντά και ο ήρωάς μας ένοιωθε ότι η περίπτωση αυτή είχε κάτι το διαφορετικό.

Το ραντεβού κλείστηκε. Η συνάντηση δεν έγινε στην αίθουσα συσκέψεων της εταιρείας (όπως συνέβαινε με όλα τα προηγούμενα ραντεβού που είχε κάνει σε άλλες εταιρείες) αλλά στο γραφείο του ιδιοκτήτη. Η οικειότητα ήταν εμφανής από την πρώτη στιγμή και αφού είπαν τα βασικά περί της προσφερόμενης θέσης εργασίας ο ιδιοκτήτης ρώτησε τον ήρωά μας:

• Με βάση τα προσόντα σου εμάς ως εταιρεία «μας κάνεις» και θέλουμε να συνεργαστούμε μαζί σου. Θα ήθελες να με ρωτήσεις κάτι και εσύ ώστε να διαπιστώσεις εάν «σου κάνουμε» και εμείς;

Αυτή την ερώτηση δεν του την είχαν ξανακάνει. Άλλες εταιρείες μέχρι και τεστ τον είχαν βάλει να γράψει ώστε να είναι σίγουρες ότι «κάνει» για τη δουλειά αλλά να τον αφήσουν να ρωτήσει ότι θέλει ούτε συζήτηση. Τώρα όμως που του δινόταν αυτή η ευκαιρία δεν την έχασε και ρώτησε κάτι που τον απασχολούσε πολύ καιρό και δεν είχε βρει απάντηση.

• Ποια είναι η προσφορά της εταιρείας σας στην κοινωνία;

Τη θεωρούσε πολύ σημαντική ερώτηση καθώς μέσω αυτής μπορούσε να καταλάβει εάν ο σκοπός μιας εταιρείας είναι μόνο η αύξηση της κερδοφορίας ή και η προσφορά στην τοπική κοινωνία της περιοχής όπου δραστηριοποιείται.

Η ερώτηση λοιπόν ξάφνιασε λίγο τον ιδιοκτήτη και ταυτόχρονα τον προκάλεσε καθώς κανένας εργαζόμενος μέχρι τώρα δεν τον είχε ξαναρωτήσει κάτι παρόμοιο.

• Γιατί μου το ρωτάς αυτό; Αποκρίθηκε.
• Γιατί στην σύγχρονη εποχή έχει αλλάξει η έννοια της επιχειρηματικότητας. Η παγκοσμιοποιημένη αγορά έχει δώσει κίνητρα στις επιχειρήσεις να απευθυνθούν σε διευρυμένο κοινό σε διάφορα μέρη του κόσμου. Η ανάπτυξη των ασύρματων δικτύων και του ίντερνετ επιτάχυνε αυτή τη στροφή και πλέον πολλές εταιρείες έχουν ως κύριο στόχο την επέκταση και την είσοδο σε νέες αγορές με αποτέλεσμα οι δραστηριότητές τους να μην επικεντρώνονται σε μια μόνο περιοχή. Ως αποτέλεσμα η όποια επιθυμία υπήρχε για προσφορά στην τοπική κοινωνία έχει εξανεμιστεί.
• Και είναι τόσο σημαντική η προσφορά στην κοινωνία; ρώτησε ο ιδιοκτήτης.
• Φυσικά. Η διάθεση για προσφορά μιας εταιρείας στην τοπική κοινωνία της περιοχής στην οποία δραστηριοποιείται καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τους πελάτες της και κατ’ επέκταση γενικότερα τους συνανθρώπους της. Η προσφορά στην κοινωνία είναι δείγμα ενδιαφέροντος για την ευρύτερη ανάπτυξη μιας περιοχής καθώς και απόδειξη της κουλτούρας που διέπει τα μέλη της εταιρείας. Και φυσικά είναι πολύ σημαντικό κριτήριο για να συνεργαστεί κάποιος με τη συγκεκριμένη εταιρεία.

Ο ιδιοκτήτης πάντα προσπαθούσε να νοιάζεται για τους εργαζομένους του και να τους βοηθάει με οποιονδήποτε τρόπο μπορούσε. Μέσα από τη συζήτηση που είχε όμως με τον ήρωά μας κατάλαβε ότι στα πλαίσια της προσπάθειας για συνεχή ανάπτυξη, εδώ και πολύ καιρό δεν πρόσφερε ουσιαστικά κάτι στην τοπική κοινωνία. Έτσι λοιπόν του είπε.

• Έχω μιλήσει με πολλούς υποψήφιους για αυτή τη θέση και πάντα επιδιώκω την προσωπική επαφή με όλους καθώς ακόμη και αν δεν προχωρήσει μια συνεργασία, και μόνο η γνωριμία με έναν ακόμη άνθρωπο αξίζει. Με κανένα από τους προηγούμενους υποψήφιους δεν είχα παρόμοιες συζητήσεις. Θα σου δώσω τη θέση όχι μόνο για τα τυπικά σου προσόντα αλλά και για τις ιδέες σου που πιστεύω ότι θα βοηθήσουν στη δημιουργία μιας νέας κουλτούρας εργασίας.

Η συμφωνία έκλεισε λοιπόν έχοντας ως βασικό κριτήριο την προσφορά στην κοινωνία.

Εσύ τι γνώμη έχεις;

Πηγή εικόνας: geralt – Pixabay