Blog

Πως διαχειρίζεσαι κάτι που δεν μπορείς να αλλάξεις;

γράφει ο Κωνσταντίνος Παπαλίτσας

Τι είναι ο χρόνος;

Μια φαινομενικά τόσο απλή ερώτηση που δεν μπορεί να απαντηθεί στο 100%.

Ο χρόνος είναι μια έννοια με την οποία είναι συνυφασμένα σχεδόν τα πάντα. Ακόμη και η ίδια η ανθρώπινη ζωή καθορίζεται από συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα. Κάποιοι πιστεύουν ότι χρόνος είναι η πορεία από το παρελθόν στο μέλλον το λεγόμενο και βέλος του χρόνου. Άλλοι θεωρούν ότι χρόνος είναι αυτό που μετράνε τα ρολόγια μας. Τέλος υπάρχουν και αυτοί που αντιμετωπίζουν το χρόνο ως την τέταρτη διάσταση και γι’ αυτό το λόγο είναι πολύ δύσκολο να τον ορίσουν όπως γίνεται και με τόσα άλλα πράγματα όπως τα χρώματα, οι μυρωδιές, τα συναισθήματα κλπ.

Δηλαδή όσο δύσκολο είναι να ορίσει κανείς το πράσινο χρώμα ή τη μυρωδιά της λεβάντας, άλλο τόσο δύσκολο είναι να ορίσει και το χρόνο. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να προσπαθήσει να τον προσδιορίσει με παραδείγματα: Ο χρόνος που χρειάζομαι για να λύσω ένα σταυρόλεξο είναι 30 λεπτά, ο χρόνος του διαλείμματος στο σχολείο είναι 15 λεπτά, ο χρόνος που διαρκεί ένα ποδοσφαιρικός αγώνας είναι 1,5 ώρα, οι καλοκαιρινές διακοπές διαρκούν 10 ημέρες κ.ο.κ.

Από την παραπάνω θεώρηση μπορούμε να συμπεράνουμε αυτό που είχε πει και ο Α. Αϊνστάιν, ότι ο χρόνος δεν υπάρχει, είναι μια ανθρώπινη επινόηση που εξυπηρετεί ανθρώπινες ανάγκες (π.χ. ύπνος, σίτιση, διασκέδαση κλπ).

Επεκτείνοντας αυτή τη συλλογιστική μπορούμε να πούμε ότι ο χρόνος είναι ένα μέγεθος ντετερμινιστικά ορισμένο γιατί πολύ απλά έτσι τον όρισαν οι άνθρωποι.

*Να σημειώσουμε εδώ ότι δεν θα ασχοληθούμε με το θεωρητικό υπόβαθρο όπου σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας σε πολύ υψηλές ταχύτητες ο χρόνος κυλάει πιο αργά, καθώς σκοπός αυτού του άρθρου είναι να διερευνηθεί εάν ο χρόνος είναι ένα μέγεθος διαχειρίσιμο για τις συνήθεις καθημερινές ανθρώπινες δραστηριότητες.

Είναι ο χρόνος ίδιος για όλους;

Ναι. Η μέρα έχει 24 ώρες για όλους. Άρα με μια πρώτη ανάγνωση ο χρόνος ως ντετερμινιστικά ορισμένο μέγεθος δεν μπορεί να διαχειριστεί.

Πως γίνεται όμως κάποιοι άνθρωποι να τα καταφέρνουν καλύτερα από κάποιους άλλους; Γιατί κάποιοι πετυχαίνουν πολύ περισσότερα τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο;

Μήπως αυτοί οι άνθρωποι καταφέρνουν να διαχειρίζονται το χρόνο; Μήπως το time management υπάρχει τελικά;

Πριν απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό θα πρέπει να κάνουμε ένα διαχωρισμό μεταξύ των ανθρώπων που είναι πολύ δραστήριοι, ασχολούνται με πάρα πολλά πράγματα και φαντάζουν αεικίνητοι με αυτούς που ενεργούν στοχοθετημένα με πλάνο και συνέπεια. Η διαφορά μεταξύ των δύο παραπάνω ομάδων πολλές φορές είναι δυσδιάκριτη και μπορεί μόνο να αποτυπωθεί από την παραγωγικότητα και τα αποτελέσματα του καθενός. Παρόλο που μιλάμε για διαχείριση χρόνου, δεν έχει τόσο πολύ σημασία πόσο χρόνο αφιερώνει κανείς σε μία εργασία αλλά το αποτέλεσμα που φέρνει ολοκληρώνοντάς την και ακολούθως εάν έχει παρόμοια παραγωγικότητα πηγαίνοντας σε κάθε επόμενη εργασία.

Μπορεί δηλαδή ο χρόνος αντιμετωπίζοντάς τον ως απόλυτο μέγεθος να μην μπορεί να διαχειριστεί, διαχειρίζονται όμως οι προτεραιότητες ή η σημασία που δίνουμε στα πράγματα που συμβαίνουν. Βασική διεργασία του ορισμού προτεραιοτήτων είναι η ιεράρχισή τους. Μέρος δε της ιεράρχησης προτεραιοτήτων, του σχεδιασμού και του προγραμματισμού είναι η χρονική ακρίβεια. Αν δεν μπορείς από το πιο απλό που είναι να είσαι στην ώρα σου σε μια προγραμματισμένη συνάντηση μέχρι το πιο σύνθετο που είναι να παραδώσεις ένα project εντός προθεσμίας, είναι πιθανό να ασχολείσαι με πάρα πολλά πράγματα ταυτόχρονα, και αυτό να σου κλέβει την ικανότητα να συγκεντρώνεσαι, σου μειώνει την παραγωγικότητα και δίνει την εντύπωση ότι δεν διαχειρίζεσαι σωστά το χρόνο σου.

Είναι μύθος το multitasking;

Η ταυτόχρονη ενασχόληση με πολλά πράγματα που ονομάζεται multitasking, θεωρείται από τα σημαντικότερα προτερήματα κάποιου της σημερινή εποχή και επιζητείται διακαώς στον κόσμο των επιχειρήσεων. Η αλήθεια όμως είναι ότι σε αποτρέπει από το να έχεις τη βέλτιστη απόδοση σε αυτό που είσαι πραγματικά καλός.

Μια ρωσική παροιμία λέει ότι αν κυνηγάς ταυτόχρονα δύο λαγούς δεν θα πιάσεις ποτέ κανέναν. Αντίστοιχα εάν βάλεις τα πόδια σου σε δύο βάρκες που είναι δίπλα-δίπλα και ξεκινήσεις να κάνεις κουπί κάποια στιγμή οι βάρκες θα απομακρυνθούν. Ακόμα και ο ηλεκτρονικός υπολογιστής διαβάζει ένα κομμάτι κώδικα κάθε χρονική στιγμή, άσχετα αν το κάνει πολύ γρήγορα και μας δίνει την εντύπωση ότι εκτελεί πολλές εργασίες ταυτόχρονα.

Τα χαρακτηριστικά αυτά παραδείγματα ενισχύουν την άποψη όλο και περισσότερων ανθρώπων ότι το multitasking είναι ένας μύθος.

Απέναντι λοιπόν στο multitasking υπάρχει μια εναλλακτική που έχει να κάνει με τη διαχείριση χρόνου, και ονομάζεται time blocking. Η δέσμευση δηλαδή συγκεκριμένων χρονικών διαστημάτων για την εκτέλεση συγκεκριμένων εργασιών ξεκινώντας από την πιο σημαντική. Κατ’ αυτόν το τρόπο θα εστιάζεις σε ένα πράγμα τη φορά, θα έχεις μεγαλύτερη παραγωγικότητα και επιπλέον θα έχεις και την αίσθηση ότι διαχειρίζεσαι σωστότερα το χρόνο σου.

Τελικά μήπως μέσω του σωστού time management ο χρόνος από μέσο μέτρησης της διάρκειας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων μπορεί να μετατραπεί σε μέσο προσωπικής και επαγγελματικής ανάπτυξης;

Εσύ τι γνώμη έχεις;

Πηγή εικόνας: geralt – Pixabay