Όταν ο μαθητής έδωσε ένα επιχειρηματικό μάθημα στο δάσκαλο

Μπορεί ένας μαθητής να διδάξει το δάσκαλό του;

του Κωνσταντίνου Παπαλίτσα

Είχαν περάσει λίγοι μήνες από την ορκωμοσία του. Έψαχνε να δει τι θα κάνει. Είχε έρθει η ώρα να μπει στον επαγγελματικό στίβο. Το ελεύθερο επάγγελμα τον φόβιζε καθώς του ήταν εντελώς άγνωστο. Οι γονείς του και ο στενός οικογενειακός του κύκλος ήταν όλοι τους υπάλληλοι. Οι συμφοιτητές του είχαν πιάσει ήδη δουλειά ως μισθωτοί σε διάφορες εταιρείες καθώς η ζήτηση ήταν μεγάλη. Θα υπήρχε και για κείνον κάπου μια θέση. Αλλά δεν τον ενδιέφερε. Ήθελε να εξερευνήσει το άγνωστο ακόμη και αν έτρωγε τα μούτρα του!

Περίμενε κάτι να τον σπρώξει να πάρει την τελική του απόφαση. Και αυτό δεν άργησε να έρθει. Σε μια κοινωνική οικογενειακή “υποχρέωση” γνώρισε ένα μακρινό του θείο. Επιχειρηματίας από μικρό παιδί εκείνος αμέσως κατάλαβε ότι ο ήρωάς μας έψαχνε το κάτι παραπάνω.

-Αν θες να μάθεις τα μυστικά της αγοράς πάρε με να τα πούμε μικρέ. Του έδωσε την κάρτα του και τον κοίταξε με ένα διαπεραστικό βλέμμα.

Ο φιλόδοξος νεαρός δεν έχασε την ευκαιρία. Πίστευε ότι κάθε νέα επαφή με πιο έμπειρα άτομα στον επιχειρηματικό βίο θα είχε κάτι να του προσφέρει. Και δεν έκανε λάθος.

Το ραντεβού λοιπόν κλείστηκε μια εβδομάδα αργότερα σε ένα καφέ στην κεντρική πλατεία της πόλης. Το σημείο το επέλεξε ο θείος καθώς ήθελε να τα πούνε σε ένα μέρος όπου θα ήταν εκτεθειμένοι και οι δύο για να περάσει καλύτερα το νόημα που ήθελε στον ανιψιό του.

-¨Λοιπόν μπορείς να με ρωτήσεις ότι θέλεις μικρέ¨ αποκρίθηκε ο θείος.

-¨Εδώ δεν ήρθα για να ρωτήσω αλλά για να ακούσω τα μυστικά της αγοράς από έναν έμπειρο επιχειρηματία¨ απάντησε με θράσος ο μικρός.

Στο θείο άρεσε η επιθετικότητα του ανιψιού και παίρνοντας σοβαρό ύφος του έδωσε τις παρακάτω συμβουλές.

-¨Κοίτα να δεις μικρέ, η αγορά είναι κυνική. Θα σου φερθεί όπως της φέρεσαι. Αν είσαι καλός μαζί της θα είναι και αυτή καλή μαζί σου, αν πας να κάνεις αρπαχτές θα την πατήσεις και εσύ αργά ή γρήγορα. Αν θες να κάνεις τη δική σου επιχείρηση τον πρώτο καιρό θα πρέπει να παίξεις πολλούς ρόλους. Από το αφεντικό μέχρι τον υπάλληλο, τη γραμματέα, τον πωλητή, το λογιστή και γενικότερα το παιδί για όλες τις δουλειές. Σιγά σιγά και ενώ θα έχει αρχίσει να σε μαθαίνει ο κόσμος θα φανεί εάν αντέχεις τον ανταγωνισμό και έχεις τα κότσια να αναπτυχθείς περαιτέρω¨.

-¨Τι εννοείς¨ ψέλλισε ο ανιψιός.

-¨Καθώς οι δουλειές θα αυξάνονται και ο τζίρος θα ανεβαίνει είναι λογικό ότι ο χρόνος δεν θα επαρκεί για να κάνεις τα πάντα μόνος σου. Θα πρέπει να δημιουργήσεις μια ομάδα που θα σε πλαισιώνει. Στα μέλη της θα αναθέσεις διάφορες δραστηριότητες ώστε να ασχολείσαι πλέον μόνο με τα πιο σημαντικά. Την ομάδα αυτή θα πρέπει να την εκπαιδεύσεις και να της εμφυσήσεις όλες τις αρχές με τις οποίες επιθυμείς να εργάζονται και με αυτόν τον τρόπο να αναπτύξεις το δικό σου προσωπικό brand βασισμένο σε μια συγκεκριμένη εργασιακή κουλτούρα.¨

Ο ανιψιός είχε εντυπωσιαστεί με όσα άκουγε και η επιθυμία του να δοκιμάσει τις αντοχές του στο επιχειρείν μεγάλωνε κάθε λεπτό που περνούσε.

-¨Ποιό είναι το μυστικό για να πετύχω¨ ρώτησε ο ανιψιός.

-¨Το μυστικό είναι ότι πρέπει να προλαμβάνεις καταστάσεις. Να αντιλαμβάνεσαι έγκαιρα ότι κάτι πρόκειται να πάει στραβά και να αντιδράς ανάλογα. Πρόσεχε όμως μικρέ, οι πελάτες δεν είναι όλοι ίδιοι. Στην αρχή ίσως χρειαστεί να κάνεις δουλειές με ελάχιστη αμοιβή ώστε να σε μάθει ο κόσμος. Επίσης κάποιοι πελάτες μπορεί μη σε πληρώνουν και να θέλουν να τους κάνεις τη δουλειά τζάμπα. Κοινώς να θέλουν να σε εκμεταλλευτούν. Ποτέ μην εμπιστεύεσαι κανέναν 100%. Ειδικά σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να έχεις πολύ γερό στομάχι για να αντέξεις και να ξεπεράσεις τις απογοητεύσεις που είναι σίγουρο ότι θα έχεις σε αυτή την αρένα που διάλεξες να αγωνιστείς.¨

-¨Εγώ θέλω να δίνω αξία στους πελάτες μου. Να νοιάζομαι πραγματικά για το πρόβλημα που έχουν και να κάνω ότι περνά από το χέρι μου για να τους το λύσω. Πιστεύω ότι έτσι θα δημιουργήσω καλό όνομα και δεν θα έχω θέματα με τις πληρωμές και κατ’ επέκταση με τη βιωσιμότητα της επιχείρησής μου.¨ είπε ο ανιψιός.

-¨Η πιάτσα είναι περίεργο πράγμα μικρέ και λειτουργεί με τους δικούς της κανόνες που είναι δύσκολο να τους αλλάξεις. Έχε τα μάτια και τα αυτιά σου ανοιχτά.¨ είπε ο θείος και αποχώρησε καθώς είχε ένα σημαντικό ραντεβού στο γραφείο του.

Ο ανιψιός έμεινε ελαφρά προβληματισμένος με την τελευταία φράση του θείου αλλά ήταν αποφασισμένος να προχωρήσει. Μέσα στον επόμενο μήνα είχε βρει ένα χώρο να νοικιάσει και σιγά σιγά έστησε το δικό του γραφείο. Χάρηκε μόλις του ήρθαν οι πρώτες δουλειές από γνωστούς και φίλους που θέλησαν να τον στηρίξουν για να πατήσει πιο στέρεα στα πόδια του. Άρχισαν να έρχονται και νέοι πελάτες και η δουλειά ανέβαινε συστηματικά. Ώσπου κάποια στιγμή ήρθε η πρώτη απογοήτευση. Ένας πελάτης που του είχε αναθέσει ένα αρκετά μεγάλο project δεν τον πλήρωσε. Και μετά εμφανίστηκε και άλλος. Και μετά και τρίτος. Ο ήρωάς μας άρχισε να χάνει την εμπιστοσύνη του προς τον έξω κόσμο. Όσο ανέβαιναν οι δουλειές καλούνταν να αντιμετωπίσει και το πιο σκληρό πρόσωπο της αγοράς.

¨Μα γιατί συμβαίνει αυτό;¨ αναρρωτιόταν όλο και πιο συχνά. Και τότε θυμήθηκε τα λόγια του θείου: ¨Οι πελάτες δεν είναι όλοι ίδιοι. Ποτέ μην εμπιστεύεσαι κανέναν 100%. Επιπλέον η αγορά είναι κυνική. Αργά ή γρήγορα ό,τι της δώσεις θα πάρεις¨.

Έτσι λοιπόν ο ήρωάς μας έγινε πιο προσεκτικός και πολύ πιο άτεγκτος σε ορισμένες περιπτώσεις. Προσπαθούσε να προλαμβάνει καταστάσεις και γι’ αυτό κατάφερε να προστατέψει τη βιωσιμότητα της επιχείρησής του.

Κάποια μέρα συζητώντας με ένα του πελάτη που γνώριζε το θείο του, έμαθε ότι ο τελευταίος δεν πορεύτηκε τόσα χρόνια στον κόσμο των επιχειρήσεων με το σταυρό στο χέρι. Όποτε μπορούσε να ¨δαγκώσει¨ τους συνεργάτες του το έκανε χωρίς δεύτερη σκέψη και ούτε λίγο ούτε πολύ είχε διασυνδέσεις με διάφορα κυκλώματα μέσα στα οποία έκανε αρκετές ¨αρπαχτές¨ τις οποίες φρόντιζε να μην βγουν παραέξω. Ήδη από την πρώτη τους συνάντηση ο ανιψιός είχε καταλάβει ότι ο θείος δεν ήταν και ο πιο άγιος άνθρωπος.

Μια από τις επόμενες ημέρες χτύπησε το κουδούνι του γραφείου του. Ήταν ο θείος που ήθελε να του αναθέσει μια δουλειά για να τον ενισχύσει, καθώς του αρέσει να βοηθάει τη νέα γενιά όπως επικαλέστηκε. Ο ανιψιός δεν είπε τίποτα, ανέλαβε τη δουλειά και έδειξε το καλύτερό του πρόσωπο. Ο θείος του ζητούσε συνεχώς αλλαγές και νέα πράγματα και ο φόρτος εργασίας ανέβαινε συνεχώς. Ο θείος παρέλαβε το πρώτο σκέλος του project για να το προωθήσει κατάλληλα όπως είπε και έδωσε στον ανιψιό ένα ποσό ώς προκαταβολή για του δουλειά που είχε κάνει. Η συνεργασία προχωρούσε, οι απαιτήσεις του project μεγάλωναν, ο θείος ζητούσε όλο και περισσότερα πράγματα από τον ανιψιό. Ο τελευταίος είχε αφιερώσει πάρα πολλές εργατοώρες χωρίς κάποια οικονομική ανταπόκριση καθώς όπως του έλεγε ο θείος ¨Μόλις πάρω τα λεφτά από τον επενδυτή θα σου δώσω την επόμενη δόση της αμοιβής σου. Αλλωστε εμείς είμαστε συγγενείς δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι¨. Ο ανηψιός συνέχιζε τη δουλειά ώσπου κάποια στιγμή ο θείος εξαφανίστηκε. Ο ανηψιός τον αναζήτησε αλλά το μόνο που άκουσε ήταν ότι ο θείος είχε κάποια τρεξίματα. Σταμάτησε λοιπόν να δουλεύει το project ώσπου κάποια μέρα τον επισκέφτηκε και πάλι ο κοινός τους γνωστός. Έμαθε λοιπόν ότι ο θείος είχε χρησιμοποιήσει το τμήμα του project που του είχε παραδώσει ο ανιψιός για να επωφεληθεί ένα μεγάλο χρηματικό ποσό από τους επενδυτές με τους οποίους συναναστρεφόταν οι οποίοι όμως μόλις το κατάλαβαν ότι η δουλειά δεν προχωράει άρχισαν να του ζητάνε τα λεφτά τους πίσω καθώς το project ήταν ημιτελές.

Ο θείος λοιπόν αφού αποκαλύφθηκε η κομπίνα του ξαναεπισκέφτηκε τον ανιψιό και του ζήτησε να ολοκληρώσει το project για να το παραδώσει στους επενδυτές. Είχε στο μυαλό του να το “σπρώξει” σε μια άλλη ομάδα “επενδυτών” για να μπορέσει να ξεχρεώσει τους πρώτους.

Ο ανιψιός υποψιασμένος πλέον του ζήτησε την υπόλοιπη αμοιβή του για να το τελειώσει και τότε ο θείος βρισκόμενος σε δυσμενή θέση άρχισε να φωνάζει και ζήτησε από τον ανιψιό να του δώσει πίσω την προκαταβολή.

Ο ανιψιός αρνήθηκε καθώς όπως ανέφερε χαρακτηριστικά τα λεφτά αυτά τα είχε δουλέψει και με το παραπάνω. Ο θείος εξεράγει, χτύπησε το χέρι στο τραπέζι και σηκώθηκε να φύγει.

Τότε ο ανιψιός του θύμισε τα δικά του λόγια: ¨Η πιάτσα είναι περίεργο πράγμα θείε και λειτουργεί με τους δικούς της κανόνες που είναι δύσκολο να τους αλλάξεις. Η αγορά θα σου φερθεί όπως της φέρεσαι. Αν είσαι καλός μαζί της θα είναι και αυτή καλή μαζί σου, αν πας να κάνεις αρπαχτές θα την πατήσεις και εσύ αργά ή γρήγορα.¨

Κάπως έτσι λοιπόν ο μαθητής έδωσε ένα καλό επιχειρηματικό αλλά και ηθικό μάθημα στο δάσκαλό του.

Εσύ τι γνώμη έχεις;

Πηγή εικόνας: https://pixabay.com/el/users/sasint-3639875/